春节 – pinyin chūnjié
Nowy Rok to najważniejsze święto kultury chińskiej przypadające między końcem stycznia a początkiem lutego. Nazywany jest też Świętem Wiosny. Obecna jego forma została ukształtowana na początku naszej ery w wyniku połączenia kilku świąt. Tradycyjnie trwa ono piętnaście dni i kończy się Świętem Latarni, które zaczyna się już trzynastego dnia Nowego Roku Chińskiego. Podczas niego można w Chinach zaobserwować lampiony o przeróżnych kształtach, parady przebierańców oraz wiele innych atrakcji. Tradycyjnym daniem tego święta są ryżowe kulki ze słodkim nadzieniem.
Wagę tej uroczystości w Chinach można zauważyć nawet po przygotowaniach. Mimo tego, że jest to wiosenne święto, przygotowania zaczynają się już w grudniu roku poprzedniego. W ósmy dzień tego miesiąca rodziny zaczynają sprzątać swoje domy, aby symbolicznie wyrzucić z nich złe duchy. Tego samego dnia spożywa się tradycyjną zupę i modli do boga kuchni, a następnego nareszcie zaczynają się prawdziwe przygotowania – zakupy, przygotowywanie prezentów i oklejanie drzwi wejściowych noworocznymi obrazkami. To święto jest tak ważne, że aż pierwsze trzy dni są dniami wolnymi od pracy.
Najważniejszym dniem jest Wigilia Nowego Roku. Od rana cała rodzina i często przyjaciele biorą udział w przygotowywaniu posiłków. Głównym daniem są pierożki Jiǎozi (chiń. 餃子). Zazwyczaj nadziewane są mięsem z dodatkiem kapusty pekińskiej, jednak podczas Chińskiego Nowego Roku nadzienie jest bardziej nietypowe- sporządzone z jajek i krewetek. Tego samego dnia rodzina daje sobie prezenty.
O świcie Nowego Roku gospodarze zdejmują z drzwi obrazki noworoczne Niánhuá (chiń. upr. 年画). W tym dniu składa się ofiary przodkom, a na ulicach razem z fajerwerkami odbywa się tradycyjny taniec lwów. Zabawy Nowego Roku trwają zazwyczaj do późna, aż po dwóch tygodniach kończy je Święto Latarni.
AM
Przy okazji omawiania Chińskiego Nowego Roku warto wspomnieć o takich formach świętowania jak taniec smoka i taniec lwa. Pierwszy zapewnia pomyślność, sprowadzając szczęście na tańczących akrobatów, którzy niosą wielosegmentowego smoka i widzów. Im dłuższy smok, tym lepszy. Świetnie zresztą, jeśli liczba jego segmentów jest nieparzysta. Taniec lwa ma natomiast za zadanie odstraszać złe duchy. Wywodzi się o z legendy o tym, jak dawno temu straszliwy potwór Nian terroryzował pewną wioskę, ale został odstraszony przez ryk egzotycznego, przybyłego z Afryki zwierzęcia. Dziś rolę lwa mogą odgrywać np. mnisi z Szaolin (dwóch w jednym kostiumie, jeden z przodu, jeden z tyłu), a ryk zastępują… petardy!
Anonim
Ciekawy i szczegółowy opis na temat jednego z najbardziej znanych faktów o kulturze Orientu.
Anonim